Week 4 van mijn avontuur!

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer, het was alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven over mijn leven in Suriname! afgelopen week is het behoorlijk druk geworden op de afdeling. Er zijn 5 nieuwe Surinaamse studenten bij gekomen! we zijn nu in totaal met 10 studenten, best gezellig! alleen het nadeel is dat al deze studenten van maandag tot en met vrijdag werken van 6:45 tot 15:00 dus het is iedere dag super druk op de afdeling met zusters! natuurlijk is der altijd een die het weer beter geregeld heeft en maar van maandag tot en met donderdag hoeft werken.. en dat kan er maar een zijn en dat ben ik natuurlijk :D

Op maandag hebben we een mw op de afdeling opgenomen met kanker in het gezicht, de kanker had zich ontwikkeld tot een abces. mw heeft dit abces verwaarloosd waardoor dit een grote diepe wond is geworden. De wond was helemaal vies en rook heel sterk. De wond was bewoond door maden, het was niet zo prettig om te zien. Een collega van me heeft deze maden verwijderd, maar er leek geen eind aan te komen.. Er zijn maar liefst 211 maden uitgehaald, ja je leest het goed.. 211! Het was heel sneu voor mw want ze had zichtbaar veel pijn en haar hele gezicht was vervormd door de kanker. na het verwijderen van de maden en het schoonmaken van de wond is mw naar een andere afdeling gegaan.
We hebben ook nog iets heel erg leuks meegemaakt deze dag. Er was een mw die na 2 maanden op de afdeling te hebben gelegen naar huis mocht. We hebben haar make-up op gedaan en haar haren in een mooie knot gedaan. Ze straalde van oor tot oor :) het was mooi om haar zo blij te zien, dat doet een mens goed!

Op dinsdag zijn we de dag gestart met 19 zusters op 27 patiënten. 10 studenten en 9 gediplomeerde, dan heb ik de hoofdzuster, schoonmaaksters en het keukenpersoneel nog niet meegeteld! poeh wat weer een drukke bezetting. Overal waar je keek zag je witte pakjes rond lopen! Ik ben de dag begonnen met het poetsen van 1 bed en heb een mw naar de O.K. gebracht. Toen ik terug kwam en vroeg wat ik kon doen zei de zuster: "nu even niets". Ik ben maar gaan zitten en alvast mijn verhaal geschreven voor mijn blog zodat ik het thuis alleen nog maar hoefde te typen. Om 10:00 stond er een gesprek gepland voor mij en 4 andere studenten met iemand van de opleidingen in het ziekenhuis. Ik dacht nu krijg ik te horen hoe ik functioneer en of ze tevreden zijn, maar nee hoor het stelde weinig voor. Ik moest even vertellen hoe het ging/hoe ik het vond en er is naar mijn opdrachten gekeken en dat was. stelde niet veel voor dus! maar ja ik denk altijd maar.. zo lang ik niks hoor zal het wel goed gaan! Na de middagmaaltijd ben ik met een patiënt naar de orthopolie geweest, mw zou daar gepuncteerd worden. Ze was heel zenuwachtig maar ze was heel blij dat ik met haar mee was, want ze vond me een hele leuke zuster. Alleen nu komt het.. ik was heel stoer aan het zeggen dat ze zich geen zorgen hoefden te maken en dat het wel goed ging komen.. ze mocht mijn hand wel vast houden en heel hard knijpen! halverwege het puncteren kreeg ik het heel erg warm en begon ik sterretjes te zien, dus heb ik toch haar hand los moeten laten en even weg moeten lopen anders zou ik van mijn stokje gaan.. toen ik na het puncteren weer bij haar terug kwam keek ze me lachend aan, zo van wat ben jij een een watje :P haha!

Woensdag en donderdag waren de dagen een stuk fijner, ik stond als enige student op een kamer ingedeeld, dus alles wat er gedaan moest worden werd aan mij gevraagd. Zuster Peeters doe even bloedsuiker prikken, verwijder haar CAD, ontkoppel het infuus en ga zo nog maar even door! Ook de patiënten maakten goed gebruik van me.. Kelly mag ik een po, Kelly wil je mijn benen insmeren met olie, Linda wil je me een boekje geven, Kelly mag ik was drinken, Linda wil je mijn nachtkastje goed zetten. Ik zeg Kelly en Linda omdat sommige patiënten me Kelly noemen :D Toen ze me de eerste keer Kelly noemde heb ik gezegd "ach het beestje hoeft maar een naam te hebben he.. je mag me noemen zoals je wilt" dus sindsdien noemen ze me Kelly of Linda :D

Nu is het weer lekker weekend en dat zijn we weer goed begonnen met een BBQ en cake van de achterburen, die super lekker is!

De 1e maand is alweer om, de tijd is voorbij gevlogen, maar ik heb het hier nog altijd super naar mijn zin! Gelukkig heb ik nog 2 maanden te gaan want ik ben nog niet klaar om naar huis te gaan!

Tot snel weer bakra's!