JEEEJ WEEKEND!!!!!! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Linda Peeters - WaarBenJij.nu JEEEJ WEEKEND!!!!!! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Linda Peeters - WaarBenJij.nu

JEEEJ WEEKEND!!!!!!

Blijf op de hoogte en volg Linda

15 Februari 2017 | Suriname, Paramaribo

Heej Bakra’s
Hier weer een nieuw verhaal over wat ik allemaal heb meegemaakt in het o zo lekker warme en zonnige Suriname.

Donderdag, het begin van het weekend.

Om 15:00 uur was het eindelijk zo ver, ons eerste weekend was begonnen. Na 4 dagen “hard”werken hadden we dit wel verdiend. We zijn ’s avonds voor het eerst op stap geweest bij Havana Lounge, het was echt super gezellig en zo leuk om te zien hoe goed die Surinamers kunnen dansen. Het zit hier namelijk zo dat Surinamers voor je beginnen te dansen als ze je willen versieren!

Vrijdag, katerdag.

Omdat de drankjes bij Havana zo goedkoop waren had ik een “kleine” kater. Lang uitslapen zat er niet in, we hadden namelijk om 09:30 een afspraak met Marisca om naar de vreemdelingenpolitie te gaan om ons visum tot 90 dagen te verlengen, dit verliep gelukkig zonder problemen en ging nog best snel voor Surinaamse begrippen. Al was het ritje er naar toe als minder prettig te omschrijven ivm de “kleine”kater.
’s Middags zijn we lekker gaan zwemmen bij Torarica om even af te koelen, want het was weer goed warm. Rond 17:30 zijn we met de taxi terug gegaan en heeft Ylaise even geregeld dat deze ons van maandag t/m donderdag om 6:15 en 15:15 wil brengen en halen van en naar het ziekenhuis, Marvin de taxichauffeur is geboren! Dus fietsen in dit drukke en gevaarlijke verkeer is verleden tijd. Eenmaal thuis zijn we de BBQ gaan voorbereiden die we van de verhuurders hadden gekregen, lekker vlees van de slager en roze huzarensalade. Heerlijk dit, zeker voor herhaling vatbaar.

Zaterdag, uitje met mijn collega’s van de afdeling.

De dag begon om 5:45 toen ik door Byèn wakker werd gemaakt, oepsie een klein beetje verslapen.. snel het bed uit, aankleden, klaarmaken, spullen pakken en de taxi in naar het ziekenhuis. We hadden om 6:45 afgesproken zodat we om 7:00 konden vertrekken met de bus, maar om 7:00 nog niemand van mijn collega’s te zien. Wij maar wat over het terrein rond lopen in de onze korte broek en hempje, patiënten die al wakker waren en ons zagen lopen maakten kusgeluiden naar ons, ze waren het niet gewend om van die bakra’s zo bij het ziekenhuis rond te zien lopen. Maar inmiddels was het 7:15 en nog geen collega’s. maar weer terug gelopen naar de poort waar we hadden afgesproken, maar ook daar geen collega’s. nergens collega’s, zouden ze al weg zijn? Gaat het uitje misschien niet door? Het spookte allemaal door mijn hoofd tot ik opeens toch een collega zag, ik liep naar haar toe en gelukkig herkende ze me ook meteen. Uiteindelijk kwamen er zo langzaam steeds meer collega’s aanlopen. Op 1 na, hij had zich verslapen, dus daar hebben we natuurlijk even op gewacht. Uiteindelijk kon om 8:00 uur het busje dan eindelijk vertrekken, we moesten onderweg nog wel 1 persoon oppikken langs de weg. De rit kon verder voortgezet worden maar na een paar km verder stopten we alweer.. we keken elkaar aan van wat gaan we nu weer doen. we stopten bij een winkel waar vervolgens een hoop eten en drinken (met alcohol) gekocht werd. Portemonnee's leeg en het busje een paar kilo zwaarder konden we dan eindelijk richting Wakoerie om lekker te gaan zwemmen, onderweg heb ik mijn ogen uitgekeken, er is hier zo veel te zien, zonder logische reden ligt er opeens een koe langs de weg of rij je op een weg die opeens zandweg wordt met een hoop diepe gaten, het kan hier allemaal. Toen we bij Wakoerie aankwamen viel me de mond open, het was er zo mooi en zo rustgevend. Iedereen begon zijn hangmat op te hangen aan de boom, ook nu keken we elkaar weer aan van uhmmm.. wij hebben geen hangmat! Zegt een collega ook nog, oh ja vergeten te zeggen dat jullie er een mee moesten nemen. Op de grond liggen met een handdoek was geen optie want de mieren daar waar toch wel wat groter als de Nederlandse mieren. Nadat iedereen zijn hangmat had opgehangen werd het meegebrachte en gekochte eten uitgestald op de tafel. Rond 10:30 zaten we al aan een volledige Surinaamse maaltijd, maar lekker dat het was, mmm!
Na het eten het water maar eens even verkennen.. hmm water wat de kleur van cola heeft, niet mijn eerste keus om in te zwemmen, maar na wat afkijken hoe anderen hier in zwommen toch maar een poging gedaan om er verder dan mijn enkels in te gaan en het beviel goed. Het zorgde voor de nodige verkoeling, wat wel nodig was op deze warme dag. 4 Bakra’s in bikini zorgde wel voor de nodige bekijks. We zijn daar ook nog wat rond gaan lopen en kwamen zo bij een indianendorpje uit, we hebben hier doorheen gelopen en wat dingetjes aan de inwoners van het dorp gevraagd. De mensen wonen hier in kleine hutjes die soms nog een dak van bladeren heeft. De hutjes zijn ongeveer net zo groot als mijn slaapkamer in Nederland. Rond 18:00 zijn we terug gereden richting het ziekenhuis, althans dat dachten we, we gingen eerst nog even langs de vader van een collega, deze had konijnenvlees klaargemaakt voor ons. Het smaakte goed, maar wel een klein beetje pittig. Uiteindelijk waren we rond 19:30 weer veilig thuis bij ons eigen huisje, nog even wat gegeten en daarna gauw genoeg het bed in gedoken.

Zondag, chilldag.

Rond 10:00 uur zijn Eef, Byèn en ik naar de markt gegaan, we dachten dat het een markt met alleen fruit was, maar het was een soort van rommelmarkt, allemaal kraampjes van mensen die kleding en andere spulletjes verkochten. Veel mensen verkochten ook vis en andere etenswaren, alleen was dit niet helemaal fris.. de vis was al bijna gaar door het liggen in de volle zon, hij lag niet gekoeld of niks, dus maar fijn voorbij gelopen, ook was er een kraampje waar ze krabben verkochten, levendige krabben nog wel. Deze krabben hingen wel met 20 stuks aan een touwtje. Rond 12:00 uur zijn we naar huis gelopen, hebben we wat gegeten en een taxi gebeld om weer lekker te gaan zwemmen bij Torarica. Het was een echte chillmiddag aan het zwembad, we zijn er van 14:00 tot 19:00 gebleven er was een DJ en een dansgroep. Vanaf 18:00 waren we nog maar de enigste bakra’s in het zwembad, we trokken dus weer veel bekijks. Oh wat ook nog wel leuk is om te vertellen, toen we lekker op ons bedje lagen te zonnen liep er opeens een grote (in denk) hagedis langs, deze lopen hier gewoon vrij rond in de natuur, super leuk om te zien!
Na het zwemmen zijn we naar ’t Vat gegaan om te eten, dit was helaas een beetje tegen gevallen dus niet voor herhaling vatbaar, volgende keer lekker naar een echt Surinaams restaurant :D

Dit was mijn weekend, niks mis mee om lekker 3 dagen weekend te hebben! Oh en voor degene die niet weten wat bakra’s zijn, zo worden hier de blanken genoemd!

Veel liefs uit Suriname!

  • 15 Februari 2017 - 07:53

    Marij Janssen:

    Ha linda! Zoe te hure velt ut ni taege! Haaj ni anders verwach...Geniet dr va megje, snoef alles in ow op zoewal op werkgebied as in de vreeje tied! Succes en veul plezeer!

  • 15 Februari 2017 - 08:32

    Mariëlle :

    Ha Linda, wat leuk om zo je belevenissen in Suriname te volgen. Zo te lezen gaat het je daar goed af en heb je het goed naar je zin. Geniet van alles wat op je pad komt.

  • 15 Februari 2017 - 12:08

    Ell Vullings:

    Hoi linda, wat leuk de verhalen ik ga ze goed volgen. Leuk dat het goed met je gaat. Veel plezier.

  • 15 Februari 2017 - 20:53

    Angelique :

    Hoi linda wat weer een mooi verhaal mooi om te lezen xc

  • 15 Februari 2017 - 23:30

    Leon:

    Fawaka bakra`s fa yu tan, fijn dat jullie al zo snel de taal spreken, leuke verhalen en foto`s.
    geniet ervan en salaam kare.

  • 18 Februari 2017 - 18:46

    Miriam Joosten:

    Geweldig um te leze megje xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Linda

Actief sinds 29 Jan. 2017
Verslag gelezen: 509
Totaal aantal bezoekers 97205

Voorgaande reizen:

04 Februari 2017 - 28 April 2017

Stage in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo

Landen bezocht: